بعد از آبندی میتونید ماکزیمم قدرت رو از
موتور بگیرید ،( یادتون باشه برای هر نوع سوختی که عوض میکنید یا درجه
حرارت محیط یا فشار هوا تغییر داشته باشه تنظیم رو دوباره چک کنید ) بعد
از روشن کردن موتور و گرم شدن موتور ، دریچه کاربراتور رو تا انتها باز
کنید ، سوزن ژیگلور رو اینقدر باز یا بسته کنید که موتور بیشترین دور رو
بزنه (باطری شمع رو بر ندارید ، ممکنه شمع نیم سوز باشه و موتور به دور
نهایی نرسه، شلنگ فشار هوا روی اگزوز و باک
سالم و درست نصب شده باشه ) بعد از اینکه با دور سنج بیشترین دور رو بدست
آوردید دوباره سوزن ژیگلور رو حدود ۳ دندانه باز کنید تا دور موتور کمی
افت کنه (این نشون میده که شما دارید به موتور هنوز سوخت غنی میرسونید و
احتمال داغ کردن و گیرپاچ موتور از بین میره ) بعضی از حرفه ای ها حاضر
نیستند اون مقدار قدرت هم از بین بره ، بنابر این از سنسور های حرارتی
برای موتور استفاده میکنند که بیشترین راندمان رو از موتور بگیرند (محل
نصب این سنسور فوق العاده حساس هستش چون ممکنه سنسور اشتباه اندازه گیری
کنه و باعث سوختن موتور بشه ، برای همین خود عدد این سنسور رو هم با یک
سنسور دیگر اندازه گیری میکنند )
بعد از تنظیم دور بالا نوبت تنظیم دور آرام هستش توی
دور آرام موتور باید با سوخت کاملا غنی کار کنه ، این باعث میشه موتور در
دور آرام خنک تر بشه و دلیل اصلی این کار سوخت غنی شده آماده برای لحظه
شتاب موتور به دور بالا ست میدونید که موتور های دورن سوز برای شتاب گرفتن از دور پایین به دور بالا سوخت غنی بیشتری لازم دارند برای تنظیم دور ایدل ، بعد از تنظیم دور بالا دریچه کاربراتور رو ببندید تا موتور به آرامی کار کنه ، حالا سوزن دور idle
رو اینقدر باز یا بسته کنید که موتور با همان حالت بسته بودن دریچه
کاربراتور بیشترین دور رو بزنه ، (بعد از هر تنظیم حدود ۱۰ تا ۲۰ ثانیه
صبر کنید تا موتور عکسالعمل واقیعش رو نشون بده ) بعد از این تنظیم باید
سوزن دور *idle رو دوباره اینقدر باز کنید که دور موتور کمتر از دور قبلیش بشه (rich
تر کار کنه ) و حالا (هنوز باطری شمع وصل هستش ) دریچه گاز رو سریع باز
کنید ، اگر موتور سریع دور گرفت و به دور بالا رفت و خاموش نشد تنظیمات
دقیق شده ، وگرنه دوباره سوزن دور idle رو بیشتر باز کنید تا موتور سریع دور بگیره
بعد از این تنظیمات باطری شمع رو بردارید ، اگر تمام این تنظیم ها سر جاش بود و بهم نخورد که شمع و سوخت هم درست هستند اگر بعد از برداشتن باطری در حالت idle
دور موتور کم شد ، شمع صدمه و یا با سوخت سازگار نیست ، شمع و سوخت رو
تعویض کنید تا تمام تنظیمات مثل موقعی باشند که باطری شمع وصل بود.
این رو هم اضافه کنم که در زمان آبندی اولین باک
موتور های رینگ دار، دور سوزن ژیگلور باید به حدی باز باشه که دور موتور
با دهانه کامل باز کاربراتور ، فقط حدود یک سوم دور واقعیش بشه و حدود هر
۳۰ ثانیه تا ۱ دقیقه این دور باید بالا بره ، بالا رفتن دور کمک میکنه که
براده های احتمالی که در زمان آبندی بوجود میاد از طریق اگزوز همراه با
روغن و سوخت اضافی به بیرون موتور پرتاب بشه ، برای این کار کافیه شلنگ
سوخت ورودی رو برای یک لحظه خیلی کوتاه مسدود کنید تا موتور از حالت rich در بیاد و دور موتور بالا بره (مواظب باشید موتور خاموش نشه )
برای موتور های abc , abn, aan, و کلا موتور هایی که بدون رینگ ساخته شدند و پیستون در نقطه مرگ بالا جذب سیلندر میشه
(برای تست میتونید شمع رو در بیارید و موتور رو با دست بچرخونید ، اگر میل
لنگ در نقطه مرگ بالا سفت شد ، از این گونه موتور ها هستند) روش آبندی که برای موتور های رینگ دار گفتم برای این موتورها خطرناک هستش
، چون حرارت سیلندر که جنسی متفاوت از جنس پیستون هست ، ظریب انبساط
حرارتی متفاوتی ایجاد میشه و پیستون در جای خودش تنگ تر میشه و احتمال گیر
پاچ هم ممکنه داشته باشه .
این موتور ها معمولا با دور پایین و
تنظیم کاربراتورکه زیاد ریچ نباشه باید انجام بشه و فقط هر یک دقیقه با
بازکردن دریچه کاربراتور دور رو بالا ببرید که پلیسه ها خارج بشه
حالا
برای ماشینی که در این حالت نمیتونه راه بره و موتور خودش رو خنک کنه این
روش میتونه باز هم به موتور صدمه بزنه ، برای جلوگیری از این اتفاق از یک
فن کامپیوتر برای خنک کردن موتور استفاده کنید یا بعد از گاز دادن که
برای تخلیه براده ها استفاده کردید موتور رو حدود یک دقیقه خاموش کنید تا
حرارت سیلندر و پیستون شبیه به هم بشوند
برای هلی کوپتر با موتور رینگ پیشنهاد میکنم ملخ های اصلی دم و روتور رو در بیارید و اولین باک
رو با روش آبندی موتور های رینگ دار انجام بدید ، یادتون باشه در این
حالت تمام اجزا مکانیکی در حال چرخش هستند و در لحظه فشار دادن لوله برای
خروج براده که دور موتور بالا میره مواظب قطعات مکانیکی در حال چرخش باشید
، (قبلش باید تمام این اجزا سفت و بالانس شده باشند وگرنه احتمال پرتاب
شدن به بیرون رو دارند) و بعد از اولین باک
آبندی هلی کوپتر تا ۱۰ تا پرواز اصلا نباید به موتور فشار بیارید و
همچنان مقداری ریچ باشه موتور ، اگر حوصلش رو داشته باشید ۱۰ تا پرواز
هاور که بین هر ۲ دقیقه هاور یک لندینگ و ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه مکث و بعد
دوباره هاور، بهترین روش آبندی برای موتور ربنگ دار هلی هستش
خود من معمولا موتور هام رو روی پایه و با ملخ هواپیما ۳ تا باک آبندی میکنم و بعد میبندم روی پرنده ، مابقی آبندی رو تو پرواز انجام میدم حتی برای موتور هایی هم که ملخ بهشون بسته نمیشه آداپتور درست میکنم.
یک مخلوط خوب برای موتور:
وقتی
که شما صحبت دو نفر را درباره تنظیم موتور میشنوید، معمولا از آنها
میشنوید که به مخلوط اشاره میکنند، این همان مخلوط سوخت و هوا است که در
کاربراتور انجام میشود. سوخت و هوا در هنگام ورود و قبل از پودر شدن با هم
مخلوط شده اند و پس از پودر شدن (Atomization)
وارد سیلندر شده و از کناره آن به محل انفجار وارد میشوند و…شیر سوزنی روی
موتور وظیفه مخلوط سوخت و هوا را دارد و نسبت آنها را تعیین میکند. اگر
هوا بیش از اندازه نیاز موتور باشد، موتور ضعیف کار میکند و همچنین اگر
مقدار سوخت بیش از حد نیاز معمول موتور باشد، موتور به صورت Reach
کار میکند.(در هنگام آببندی موتور نو در روز های اول استفاده و یا بعد از
اولین استارت موتور در صورتی که در دفعه قبل در برابر سقوط و ضربه قرار
گرفته است بهتر است به اندازه مصرف تقریبا 2 باک موتور را به صورت Reach روشن کنید تا نرم شود)
فشار مناسب:
منظور
از فشار مناسب، فشاری است که در داخل سیلندر با حرکت پیستون باعث متراکم
شدن هوا و سوخت بالای آن میشود. اگر قطعات داخل سیلندر و پیستون شل باشند و
یا به خوبی نصب نشده باشند و یا ایراد داشته باشند باعث نشت هوا از یک طرف
پیستون به طرف دیگر میشوند. برای بر طرف کردن این مشکل ابتدا کلیه پیچ های
مربوطه را کنترل کنید تا شل نباشند، همچنین رزوه قسمتی که شمع به آن بسته
میشود و در صورت مشکل در قطعات آنها را تعویض کنید.
تمیز نگهداشتن موتور:
اگر
شما پرواز خود را در یک زمین انجام میدهید، این یک شانس برای شما است که
در لحظاتی که قرار است اتفاقی برای هواپیما در لحظه فرود بیفتد فرصتی پیش
آید و هواپیمای شما به دلیل برخورد با سطحی نرم کمتر صدمه ببیند، اما دقت
داشته باشید که چمن، سنگ ریز و… برای موتور بسیار مضر هستند و احتمال ورود
آنها به داخل موتور هم کم نیست.تجربه نشان داده است که معمولا موتور را پس
از رخ دادن یک حادثه اساسا تمیز میکنند اما درست نیست، بعد از هر پرواز
لازم است که حد اقل سطح بیرونی موتور با دستمالی آغشته به حلال (مثلا الکل
متانول خالص) تمیز کنند زیرا در صورتی که این کار را انجام ندهید در پرواز
های بعدی همین مواد روی بدنه که با روغن همراه است بر اثر داغی مجدد موتور
روی بدنه آن کاملا میچسبد و لایه جدید هم به آن اضافه میشود و بعد از مدتی
پاک کردن آن بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد شد، در اینجا کل مسئله زیبایی
موتور نیست، لایه ای که روی موتور میچسبد از خنک شدن موتور به راحتی
جلوگیری میکند و عمر موتور کم میشود.هر چند وقت یکبار داخل موتور را از
جمله لوله اگزوز، کاربراتور، دهانه شمع و دیگر قسمت های داخلی در دسترس را
با دستمل لوله کرده حاوی الکل تمیز کنید و مواظب باشید تکه ای از دستمال در
موتور باقی نماند، گه گاهی هم بد نیست کل موتور را باز کرده و داخل سیلندر
و اجزای داخل آن را کاملا تمیز نمائید.اگر تا کنون این کار را نکرده اید،
بعد از یکبار انجام اینکار خودتون متوجه میشوید که واقعا این کار نیازه،
این سرویس در همه موتور ها انجام میشود (حتی موتور اتومبیل) و به یاد داشته
باشید که پس از اینگونه سرویس ها موتور شما نیاز به تنظیم مجدد دارد.
فیلترهای سوخت:
این
سوال ممکن است برای شما هم پیش بیاید که آیا فیلتر سوخت باید حتما در مسیر
بین موتور و مخزن وجود داشته باشد یا خیر؟ من خودم هیچ وقت فیلتر در مسیر
سوخت موتور نگذاشتم و تا کنون مشکلی از این لحاظ پیدا نکردم چون فیلتر اصلی
را در تانک سوخت اصلی قرار دادم و سوخت تمیز را وارد مخزن هواپیما میکنم.
اما وجود فیلتر در خود هواپیما باعث میشود که نا خالصی ها در فیلتر جمع
شوند و خود باعث نارسائی سوخت به موتور شود و این خودش یک کنترل اضافی برای
شما میباشد ولی فیلتر در داخل تانک اصلی کار شما را خیلی راحت تر میکند.در
مرحله اول من از یک صافی وزنه دار در داخل تانک استفاده میکنم که شیلنگ
بنزین مکنده به آن وصل است و دانه های درشت نا خالصی را میگیرد (وارد شیلنگ
نمیکتد)، پس از آن یک صافی دیگر در مسیر ورودی به پمپ بنزین قرار میدهم تا
ناخالصی های بسیار ریز و میکروسکپی را (لردها) به خود بگیرد، نام این صافی
Sullivan
که یک بدنه شفاف رنگ دارد و داخل آن توری قرار دارد و میتوانید از کثیف
بودن آن با دیدن بدنه آن به راحتی مطلع شوید. در مرحله آخر و در مسیر خروجی
هم میتوانید از یک فیلتر سومی استفاده کنید که دارای دو ریز بافت صفحه ای
است و ریز ترین ذرات را از سوخت جدا میکند. از این فیلتر باید پس از پمپ
بنزین (مابین پمپ و مخزن هواپیما) استفاده کنید.استفاده از این فیلتر ها
احتمال وجود هر گونه نا خالصی را در سوخت ورودی به مخزن صفر میکند و
میتوانید از قرار دادن فیلتر در خود موتور فاکتور بگیرید.
فرسودگی موتور:
خوردگی
دشمن اصلی موتور است که روی قطعات آهنی موتور شکل میگیرد. الکلی که به
عنوان سوخت مصرف میکنید خاصیت جذب رطوبط را به خود دارد. رطوبت همیشه در
انتهای روزی که پرواز را پایان میدهید تا زمان پرواز بعدی شروع به خوردن
قطعات داخل موتور میکند. وقتی که پرواز شما در یک روز پایان میابد، کل سوخت
داخل مخزن هواپیما را خالی کنید و سپس موتور را روشن کنید و صبر کنید تا
مقدار سوخت باقیمانده در لوله ها و کاربراتور توسط موتور مصرف شود و خودش
خاموش شود، این کار برای شما تضمین میکند که هیچ سوخت باقیمانده ای از
پرواز قبلی در موتور باقی نمانده است که بخواهد باعث خوردگی موتور شود. بعد
از آن مقداری روغن در داخل کاربراتور و دهانه باز کرده شمع بریزید و ملخ
را با دست چند بار بچرخانید تا با حرکت پیستون، کلیه دیواره های داخلی
موتور آغشته به روغن شود.جهت نگهداری موتور برای مدت زیاد، موتور را از
هواپیما باز کنید، آن را کاملا چرب کنید، آن را در داخل یک پارچه و مکان آن
را در یک محیط پلاستیکی در بسته قرار دهید تا موتور برای همیشه سالم بماند.
